273. Hardasa, təxminən 3-4 gün qabaq səhər yuxudan oyananda çox qəribə bir şey oldu. Bütün günü o hissmi deyim, duyğumu deyim, düşüncəmi deyim - hər nə idisə, ona fokuslanıb düşündüm. Çox pis ürpəndim. həddən artıq. Bunları həmin gün yazacaqdım, amma "bəlkə, keçər", - deyib gözlədim. Lakin hələ də keçməyib.

Son illərimin Hər gününü əsəb və stress altında keçirsəm də, hər daim ağlımda xoş saydığım xatirələri, xüsusilə də, sırf özümü identifikasiya etdiyim şeyləri: hissləri, davranışları, düşüncələri və ya düşüncə tərzimi düşünüb olduğum basqının altında bir növ dayaq tapırdım ki, "o mənəm. Düşdüyüm vəziyyət, olunan basqı məni ondan qoparır, uzaqlaşdırır, amma hələ də hər şey yadımdadır, xatırlayıram və mütləq o halıma toparlanmalıyam". Həmin gün oyananda qəfil təpəmə danq elədi ki, artıq son bir neçə həftə, hətta aydır ki, mən onları xatırlamıram. Xatırlamadığım isə hadisə deyil, hissin özüdür. Yəni ürəkdən güldüyüm anı, nəyə güldüyümü, zövq aldığım şeyi xatırlayıram, amma ürəkdən gülməyin və ya tətminlik, zövq almağın verdiyi hissi isə yox. Xoş xatirəmi xatırlayıram, amma ona olan xoş duyğularımı yox. Düşüncə tərzimi xatırlayıram, amma düşüncə tərzimin məndə yaratdığı "mən", şəxsiyyət, xarakter - ki, bunların heç biri o şeyi tam açıqlamır - necə deyim, toxluq duyğusunu xatırlamıram. tamam hissizləşmişəm, bunların heç biri artıq duyğusal yaddaşımda qalmayıb. Sanki O adam mən deyilmişəm kimi bir şey oldu. elə bil ki, həmin o qorxduğum, ehtiyat etdiyim mənfiyə doğru dəyişdiyim reallığı sifətimə çırpıldı. Həyatımda onlar kimi olmaqdan nifrət etdiyim, daha doğrusu qorxduğum insanlardan birinə çevrildiyimi gördüm. Hansı ki, bu o deyil "mən də artıq onların mənə elədiyi şeyləri digərlərinə edib başqalarını pis günə qoyuram", bu odur ki, "aman! artıq mən də hadisələr, situasiyalara olan tutumda, həyata baxış bucağında, tərzində eynilə onlar kimi olmuşam".
Səhər durub bax bunun fərqinə varan kimi necə ürpəndim, necə dəhşətə gəldimsə. Müqayisə üçün, Son il yarım, 2 il ərzində mənə bir anda ən çox təsir edən şey Məlum entrini yazmış məlum yazarın intihar xəbəri idi, o belə bunun yanına yaxınlaşacaq şey deyil.

Həm də ki, Deyəsən, artıq 1 həftədir, beynimin ön hissəsi, alnımın altında durmadan davam edən ağrı, möhkəm, çox şiddətli bir göynəmə hissi var. Miqrendən şübhələndi dostum, amma başqa heç bir əlaməti yoxdur. tibb oxuyan tanışım dedi ki, ağır stres, əsəb/gərginlik və yemək yeməməkdəndir, nəyinsə çox fikrin çəkirmişəm.
Əslində, sözlüyü çoxdan bağlamalı idim. Məncə, bu gün birdəfəlik uzaqlaşmağın tam vaxtıdır. onsuz, son 10-15 gündə heç də tam istədiyim effektivlik və faydalılığı da göstərmədiyimi düşünürdüm.